Het Frans Hals Museum wilde een ruimte hebben die echt bedoeld is voor kinderen en waar ze ook heel dichtbij het tentoongestelde mogen komen. Het monumentale poppenhuis van de Amsterdamse koopmansvrouw Sara Rothé is één van de pronkstukken van het Frans Hals Museum.
Naar dit poppenhuis mag je alleen maar kijken. Er zit glas voor en een hekje, dus echt dichtbij kun je niet komen. Het idee van deze tentoonstelling is dat je er met je neus bovenop mag.
Op basis van bestaande 17e en 18e -eeuwse poppenhuizen is een ruimtelijke collage gemaakt van 70 kamers. Het biedt de bezoekers de kans om met de neus er bovenop details te ontdekken die vaak verborgen blijven.
Samen met het museum zijn twee verhaallijnen ontwikkeld, die de bezoekers langs de verschillende kamers voert. Zo ontstaat een beeld van hoe het leven er in de achttiende eeuw in Amsterdams grachtenpand uitzag.
In sommige kamers zijn visuele grapjes toegevoegd die weer terugkomen in twee speurtochten die kinderen - al dan niet samen met hun ouders - kunnen doen. Ze leren zo spelenderwijs over leven en wonen in die periode. Jeugdige bezoekers kunnen aan tafels ook eigenhandig een eigen poppenkamer samenstellen.
Credits
Opdrachtgever: Frans Hals Museum
Status: semi-permanent
Oppervlakte: 50 m2
Grafisch ontwerp: Marjolein Triesscheijn
Ontwerp brochure: Bregt Balk
Tekst brochure: Adrienne Quarles van Ufford
Ontwerp kast: Roderik van der Weijden
Bouw huisjes: Lonneke Laurijsse
