De Arnon Grunberg Tentoonstelling
Ich will doch nur, dass ihr mich liebt.
Twintig jaar geleden debuteerde Arnon Grunberg met Blauwe maandagen. De roman maakte een verpletterende indruk. Sindsdien is de schrijver alomtegenwoordig in de Nederlandse letteren en media. Ook daarbuiten heeft men hem leren kennen; zijn werk is wereldwijd vertaald, van het Afrikaans tot het Zweeds.
In 2011 gaf Grunberg zijn archief in bruikleen aan de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam. De Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam beheert dit alsmaar uitdijende, zogenaamde ‘levende archief’ van Grunberg (1971). Dit alles krijgt plek in een tentoonstelling die de vorm heeft van een dynamisch stripverhaal. Onder de titel Ich will doch nur, dass ihr mich liebt volgt de bezoeker leven en werk, vanaf de vroegste babyfoto’s en Grunbergs literaire debuut Blauwe maandagen (1994) via brieven, beschreven bierviltjes en typoscripten tot recente publicaties.
In het ruimtelijke beeldverhaal belicht de tentoonstelling de thema’s, obsessies en absurditeiten in het indrukwekkende oeuvre van een fenomeen. Met citaten van de auteur zelf, die leeft om te schrijven en schrijft om te leven.
Bureau Caspar Conijn ontwikkelde i.s.m. Studio Ron van Roon een visueel spektakel die de bezoeker onderdompelt in de wereld van Arnon Grunberg.
Bezoekers stappen binnen in een ruimtelijk beeldverhaal. Levensgrote foto's zijn 3-d gemaakt door middel van cut-outs op afstandhouders. Ze zijn voorzien van vertelteksten en tekstballonnen. Zowel bestaande figuren, onder wie Grunbergs moeder, als fictieve personages leiden ons de wereld van de schrijver binnen. We komen Grunberg zelf tegen in tal van gedaantes: als eenmans bestierder van Kasimir Uitgeverij die zich met bravoure presenteert tijdens de Frankfurter Buchmesse, als kamermeisje, ober in een New Yorks restaurant en soldaat tijdens de Nederlandse Afghanistan-missie.
Bart Rouwhorst illustreerde onder andere 3 panelen met belscenes tussen Arnon en zijn moeder die als een terugkerend thema in de tentoonstelling zijn geïntegreerd.
De collectiestukken zijn zichtbaar achter de blow-ups en staan in relatie tot de afbeeldingen, uitspraken en periodes uit het schrijversleven van Arnon Grunberg. Gastconservator Marsha Keja (redacteur, tentoonstellingsmaker, publicist) maakte aan de hand van het beeldverhaal een uitgekiende selectie van de objecten, schreef de verhaallijn en koos de citaten.
De hele tentoonstelling is gemaakt van honingraadkarton. Deze zijn met een speciale print-to plate-techniek van afbeeldingen voorzien en digitaal uitgefreesd.
Beeld- en geluidsfragmenten zijn geïntegreerd in de tentoonstelling.
De laatste zalen zijn gewijd aan het GrunbergLab voor onderzoek naar het menselijk brein. Tijdens het schrijven aan de nieuwe novelle Het bestand liet de schrijver de activiteit van zijn hersenen meten. Hij droeg een badmuts beplakt met elektroden. Doel is om te achterhalen of sensuele passages ook voor opgewonden hersenactiviteit zorgen. Dat blijkt niet het geval. Nu kunnen proefpersonen met zo’n zelfde badmuts op in een kamertje de novelle lezen. Ook hun hersenactiviteit is onderwerp van meting. Door een klein venster kunnen bezoekers naar de lezers gluren. Een fake dokter Grunberg kijkt toe, geplakt tegen de wand.
Het erfgoedlab werd door ons ontworpen en compleet ingericht tot Het Grunberglab. Studio Ron van Roon maakte de illustraties die het lab bekleedden.
Tevens maakte Studio Ron van Roon het affiche en de catalogus bij de tentoonstelling.
Credits
Concept: Caspar Conijn, Marsha Keja, Ron van Roon
Gastconservator: Arnon Grunberg
Samenstelling en teksten: Marsha Keja
Tentoonstellingsontwerp: Bureau Caspar Conijn (i.s.m. Lawrence de Graaff en Ilona Laurijsse) en Studio Ron van Roon (Ron van Roon, Bart Rouwhorst, stagiaire Claudia Waldram, stagiair Steven van Iperen)
Illustraties affiche en panelen: Bart Rouwhorst (Studio Ron van Roon)
Projectleiding: Ellen Borger
Projectassistentie: Elsemiek Hofman (stagiaire), Sade Huisman (stagiaire)
Tekstredactie: Klaas van der Hoek Engelse vertaling: Kate Eaton
Coördinatie inrichting: John Robben
Restauratie en conservering: Anne Doebele, Tony Jonges, Sándor Schouten
Technische dienst: Jessy Balentina, Wout Borst, Abdel Hammouch, Ron Leenheer, Frank Moolhuizen, Mario Westmaas
Belettering, panelen en folies: RIWI Collo Type
Objectfotografie: Stephan van der Linden
Reproducties: Pieter Kuiper
Communicatie en pr: Amber van Schagen-Fayein, Marleen Smit
Bruiklenen: Birgit Maas, Peter Verveen, Jacqueline Weg
Filmfragmenten Arnon Grunberg en zijn moeder: Pascalle Bonnier / &Bromet
Geluidsfragment telefoongesprek Arnon Grunberg en zijn moeder: Pascalle Bonnier Videomontages: Herman Carstens
Filmprojectie babyboek: Herman Carstens, Caspar Conijn
Digitale boekenwand: Paul Dijstelberge, Tahirih Fruchaud, Marsha Keja, Etienne Posthumus
Techniek: Technodesk, Metabotnik (digitale boekenwand)
Fotografie tentoonstelling: Mike Bink, Monique Kooijmans
De Arnon Grunberg Tentoonstelling
Ich will doch nur, dass ihr mich liebt
Opdrachtgever: Bijzondere Collecties, Uva
Locatie: Bijzondere Collecties
Realisatie: oktober 2014
Oppervlakte: 120 m2
Status: tijdelijk
