ชุมชนพุทธบูชา จังหวัดพิษณุโลก เป็นพื้นที่เก่าแก่ตั้งอยู่บริเวณริมแม่น้ำน่าน ในอดีตเคยเป็นศูนย์กลางความเจริญของจังหวัด เป็นที่ตั้งของสถานที่ราชการ ตลาด ร้านค้า ร้านอาหาร โรงแรม โรงภาพยนตร์ โรงยาฝิ่น โรงเรียน และท่าเรือ โดยเฉพาะท่าเรือของชุมชนนั้นเป็นจุดที่ผู้คนใช้สัญจรเดินทาง ขนส่งผู้คน ติดต่อค้าขาย แลกเปลี่ยนสินค้า และจอดพักเรือสินค้า จนต่อมาได้พัฒนากลายเป็นชุมชนเรือนแพและถูกใช้เป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของจังหวัดพิษณุโลก ดังคำขวัญประจำจังหวัดวรรคหนึ่งที่ว่า “สองฝั่งน่านล้วนเรือนแพ” ชุมชนเรือนแพพิษณุโลกเป็นชุมชนโบราณ ปรากฏในภาพถ่ายในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 คราวเสด็จประพาสเมืองพิษณุโลก ช่วงปี พ.ศ. 2444  (สถาบันราชภัฏพิบูลสงคราม. 2541, 164-165)

            หลังเกิดเหตุไฟไหม้ใหญ่ในเมืองพิษณุโลก ในปี พ.ศ. 2500 ได้สร้างความเสียหายให้กับเมืองพิษณุโลกอย่างมาก เมื่อมีการบูรณะเมือง ศูนย์ราชการจึงถูกย้ายออกไปจากย่านการค้า ศูนย์กลางการค้าขายขยายไปจากบริเวณแม่น้ำน่านไปยังบริเวณสถานีรถไฟ อาคารที่สร้างขึ้นในที่ดินของทางราชการถูกกำหนดให้มีรูปทรงเป็นอาคารคอนกรีต ด้วยเหตุนี้อาคารบ้านเรือนในตัวเมืองพิษณุโลกจึงเปลี่ยนจากห้องแถวไม้มุงหลังคาสังกะสี กลายมาเป็นอาคารตึกสมัยใหม่มุงหลังคาด้วยกระเบื้อง ย่านการค้าตลาดใต้ในพื้นที่ชุมชนพุทธบูชา ที่เคยเป็นชุมชนใจกลางเมือง จึงได้เปลี่ยนไปเป็นชุมชนเล็ก ๆ ในเมืองพิษณุโลกแทน (สถาปนะวรรธนะ. 2543, 179)