De tv-series en films waarin wetsdokters een prominente rol opeisen, zijn nauwelijks nog bij te houden. Vaak krijgen ze minstens een halve heldenstatus aangemeten, maar de Belgische realiteit ziet er helaas helemaal anders uit. Ver weg van de feitenluwe fictie oogt de toestand zelfs ronduit dramatisch. Wim Van de Voorde, Professor en Diensthoofd Forensische Biomedische Wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven, legt in dit boek onomwonden de vinger op de wonde. “In België zijn er zeker tot 150 onontdekte dodingen per jaar!” Zijn jarenlange strijd voor een beter beleid neemt soms hallucinante vormen aan. “Mocht ik verantwoordelijk zijn voor Justitie, ik sliep niet meer.” Daarnaast schetst hij onder meer een waarheidsgetrouw beeld van het forensisch takenpakket en de niet te onderschatten (emotionele) gevolgen daarvan. “Drie Rottweilers die een klein kind doodbijten, op zo’n moment blokkeer je volledig.” Laat De Wetsdokter je ogen openen voor iemand anders ze voorgoed sluit…
