Każdy przypadek straty jest inny, jest to zależne od wielu zmiennych, więc jej przebieg też bywa różny, jednak u osób pogrążonych w żałobie pojawiają się zachowania wspólne. Ich przykładem są: tendencje do zapominania, trudności z wysuwaniem wniosków i logicznym rozumowaniem, problemy z koncentracją, gonitwa myśli, stany zamroczenia, „wyłączanie się”. Zaczyna się też próba ułożenia sobie nowej rzeczywistości. Dzieje się to na różne sposoby, między innymi poprzez porządkowanie rzeczy, a w tym także fotografii.

Nieustająco nawiedzające wspominki czasem wiernie oddają przeszłe wydarzenia, ale również zdarza się, że pamięć zawodzi. Niektóre wspomnienia są zapamiętane milej, lub bardziej zabawnie, inne mogą wydawać się gorsze, część z nich jest zupełnie mglista czy rozsypana. Nie sposób określić, w którym momencie zaczyna się mijanie z prawdą, nawet jeśli odstępstwo od faktu jest znaczne.

Kolaż ma wymiary 98 x 75cm, tak samo jak obraz Jacka Malczewskiego ,,Śmierć", który był punktem wyjścia do powstania tego projektu.

To biała płyta typu HDF, na której ułożonych jest 225 wariacji jednej fotografii.

Obiekt opowiada o żałobie. Obrazuje stan pośredni w drodze do odnalezienia nowego porządku, w którym już wszystko jest ułożone, ale tylko pozornie. 

W rzeczywistości to chaotyczny zbiór migoczących w oczach elementów, które są jedynie zamknięte w zwartej formie prostokąta. Widz ma trudność ze skupieniem uwagi na jednym zdjęciu, ponieważ w zasięgu jego wzorku zawsze znajdzie się coś, co utrudni mu koncentracje, bywa to przytłaczające i dezorientujące. Jest to odpowiedź na gonitwę myśli, problemy z logicznym odbieraniem rzeczywistości i poczucie zagubienia, z którymi zmaga się umysł człowieka, który stara się poradzić sobie po utracie bliskiej osoby.