Sevgili 8 yaşındaki Ben,
Şimdi kocaman kurdelerle iki yandan örülmüş saçların ve önden ikisi eksik dişlerinle sırıtıyorsun. Çünkü hecelemeyi bıraktın ve artık gelişine okuyabiliyorsun bu mektubu.
Sahi okumayı ilk sen öğrenmiştin sınıfta di mi? Öğretmen kırmızı kurdeleyi yakana takarken kulağına “aferin, sen çok çalışkansın” dediğinde yüzün kızarmıştı. Keşke kızarmasaydı. Okumayı öğrendiğin gibi başarılarını sahiplenmeyi de öğrenebilseydin. O gün yüzün kızarmadan başarına sahip çıkabilseydin şimdiy… Neyse. Boşver. Böyle de güzel.
Sana bir sürprizim var. Bu 23 Nisan’da hayatının ilk şiirini yazacaksın. Heyecanla annene göstereceksin. Annenin sevinçten gözleri dolacak. Ama o öğretmen edasını bırakmayarak “Aferin sana, hadi git buna bir kıta daha ekle şimdi” diyecek. Odana koşacaksın. 10 dakika içinde elinde 3 kıtayla geri geleceksin. Sen o şiiri bütün okulun önünde okurken annen gizlice göz yaşlarını silecek.
O gün aldığın gaz sana öyle yetecek ki, ömrünün ortasına kadar yazmaya devam edeceksin. Hatta sana yazdığın için para bile verecekler inanabiliyor musun?
İnan. Hatta şuna da inan. Hani yorganın altında doldurduğun o küçük defterin var ya... İçinde hayallerini yazdığın. İşte onların hepsi gerçek olacak. Hayal kurmaktan asla vazgeçme, çünkü hayallerin sana yetişmekte zorlanacak.
Aslında biliyo musun? O deftere yazdıklarına çok bel bağlama. Hayallere kavuşmak değil mutluluk. Ruhundaki o derin, sessiz mutsuzluk var ya… Hiçbir hayalin gücü yok edemeyecek onu. Sen ondan hem nefret edeceksin hem de seni sen yapanın o olduğunu bileceksin. Henüz tanışmadın o mutsuzlukla. Birkaç sene sonra… Hatta söyliyim tanıştığına memnun olacaksın.
Kalbin o kadar temiz ki küçüğüm... Keşke öyle kalsa. Keşke sana yardım edebilsem. Ama üzgünüm, çok kırılacak. Kırıklar sürekli yerlere savrulacak. Çamura batacak. Sen her defasında onları toplayıp yapıştıracaksın. Tam oldu derken bi daha. Hep aynı şeyi yaşayacaksın, ama hiç alışmayacaksın.
Bir gün sana misafirliğe gelmeyi çok isterim. Hatta gelirken o çok istediğin Barbie evini de alırım. İçinde Ken bile olur. Böylece en çirkin Barbie’ni erkek yapmaktan kurtulursun. Plastik fincanlarında kahve içeriz. Yine mahallede erkek çocuklarla futbol oynarız. Bu sefer tek kız olmazsın hem. Ben de eşlik ederim sana. En az senin kadar top sektiriyorum halaJ
Seni bir an bile aklımdan çıkarmadığımı hep kalbimde taşıdığımı bil. Şimdi o eksik dişlerinle sırıtmaya devam et. Ha bir de tavsiye. Akşam yürüyüşlerinde annenle babanın elini tutuyorsun ya. Daha sıkı tut. O kadar sıkı tut ki hiç ayrılmasınlar.
Hoşçakal kido.
Seni çok seven sen.
Ülkünur Arslan
2014
