ბუმერანგი (სცენარი)
1. ინტ. საავადმყოფოს დერეფანი. ღამე
თემურის შვილი დაჭრილია და უტარდება ოპერაცია, მოსაცდელში ხალხი ნერვიულობს. თემურთან მიდის მისი კლასელი
თემური
(შეცხადება)
გიორგი?
გიორგი
თემურ, არ ვიცი როგორ გითხრა... ეს ჩემა შვილმა დაჭრა...
2. ინტ. საავადმყოფოს დერეფანი. ღამე
დაძაბული სიტუაციაა, მამები პირისპირ სხედან
თემური
(პანიკურად)
გიორგი ეს როგორ? რანაირად? მე პასუხებს ვითხოვ, მიპასუხე გიორგი! ამიხსენი!
გიორგი
(დუმილი)
3. ინტ. სკოლის შენობა. დღე
თემურს ახსენდება, თუ როგორ ჩაგრავდა გიორგის ბავშობაში, როგორ ცუდ სიტუაციებში აგდებდა სახალხოდ, როგორ ამცირებდა და რამდენჯერ აუტირებია
4. ექსტ. საავადმყოფოს ეზო. გამთენია
თემური სიგარეტს ეწევა, ერთ ადგილას ვერ ისვენებს ამ დროს ტელეფონზე მისი მეუღლე რეკავს
ინგა
თემურ ამოდი, უფლება მოგვცეს ნიკოლოზის პალატაში შევიდეთ.
თემური
ახლა არა ინგა, ახლა არ შემიძლია
5. ინტ. პალატა. დილა
თემური შვილს უყურებს და დანაშაულის გრძნობა ნელ-ნელა უჩნდება. ქვითინებს და ტირილს იწყებს.
6. ინტ. საავადმყოფოს შენობა. საღამო
დერეფანში თემურს გიორგი ხვდება
გიორგი
(მორცხვად)
როგორ არის ნიკოლოზი? იცოდე თუ რამე დაგჭირდება შენს გვერდით მიგულე
თემური
(გაუგნებულად)
7. ნატ. ქუჩა. ღამე
თემური ქუჩაში სიარულის დროს გადაწყვეტს, რომ დაურეკოს გიორგის
თემური
შენთან შეხვედრა მინდა ეს აუცილებელია
გიორგი
ახლავე?
თემური
მოდი ხვალ იყოს
გიორგი
ხვალ შევხვდებით
8. ინტ. დერეფანი. შუადღე
პირისირ დგანად გიორგი და თემური.
თემური
(ნერვიულად)
გიორგი იმიტომ მოგიყვანე, რომ ყველაფრისთვის ბოდიში მოგიხადო რაც სკოლის წლებში მოხდა, ჩემ თავს სრული ჯოჯოხეთია!
9.ინტ. სკოლის შენობა დილა
გიორგის ახსენდება ყველაფერი თავისი გადმოსახედიდან, სკოლა ის დღეები სადაც საშინელი შემთხვევების მსხვერპლი იყო.
8. ინტ. დერეფანი. შუადღე
გიორგი
(დაბნეულად)
თემურ, რას მეუბნები? პირიქით ეს შენ უნდა აპატიო ჩემს შველს იმის გამო რაც მოხდა. ყველაფერი რიგზეა მთავარია ნიკოლოზი კარგად იყოს! დაივიწყე ძველი წლები...
თემური
თითქოს ეს არის ერთადერთი ჭეშმარიტი გზა ამ სიტუაციიდან გამოსასვლელად, გიორგი მაპატიე მითხარი რომ მპატიობ
გიორგი
მიპატიებია...
10. ინტ. დერეფანი ღამე
სკამზე ჩაძინებულ თემურს ექიმი აღვიძებს
ექიმი
ბატონო თემურ, სიტუაცია კონტროლს აღარ ექვემდებარებოდა. ჩვენ ვერ შევძელით... ის...
