Praca dyplomowa z grafiki warsztatowej stworzona w pracowni w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach, w pracowni technik eksperymentalnych, pod przewodnictwem dr Witolda Zaręby.

"Grafika nawet najbardziej ulotna i nie podobna do tego, co ma przypominać, może być bardziej realna i rzeczywista niż świat oglądany codziennie"

Obiekt-grafika z dużymi kontrastami wewnątrz siebie i jakby podziurawiona mocno oddziaływuje na zewnątrz przez własną strukturę oraz kolor, jaki został przeze mnie specjalnie stworzony. Z początku kolor przypominał ugr z ziemi włoskiej. Lekko brozowaty z domieszką czerwieni, jednak po dodaniu fotoluminescencja pigmentu czerwonego, kolor zupełnie się zmienił. Tu chciałem zaznaczyć, że grafika przypisana do osoby energicznej
i potrafi samym walorem, jego intensywnością pokazać wewnętrzną siłę obiektu. Kompozycja oddaje schemat zachowania tej osoby. Dlatego wydaje się być nierówne
 i niesprecyzowaną do końca.

Kolorystyka wykorzystana pod nią jest przypisana do lekkiej, przyjemnej barwy oddającej po części charakter tej osoby. Nie rzuca się za bardzo w oczy, dzięki czemu nie jest ona agresywna, ale kojąca swym odcieniem i barwą. Kolejną rzeczą jest struktura przypominająca z bliska ułożone w niej w odpowiedni sposób owady, czy bardziej rozbudowane struktury powtarzalne, mające sprawić złudną budowę szkieletową na zewnątrz grafiki. Ta struktura i sposób w jaki jest wykonana opowiada kredo życia tej osoby. Kompozycja grafiki jest symetryczna, ułożona w jeden wielki blok osobowości obserwowany wielokrotnej wcześniej. Forma bloku oddaje jej prostolinijność postępowania.

Nazwa grafiki to termin z fizyki kwantowej, to zapaść masy w czarną dziurę tworzącą nowy nieudowodniony obiekt i niescharakteryzowany. Z tą początkową ideą wprowadziłem grafikę próbując zdefiniować to pojęcie oraz przypisać je do mnie, jako całości założenia projektowego. Jest to forma bąbla złożona z małych trójkątów tworzących wielką szklistą przestrzeń w swym wnętrzu. W niej zachodzi wiele załamań kontrastowych, ale nieprzestrzennych. Jako jedyna została wydrukowana cyfrowo ze względu na wielkość i staranie powstrzymania się stworzenia przypadku. Jej wielkość
i masa umieszczona w przestrzeni definiuje byt tego obiektu.