Muzeum Pana Tadeusza

•

Identyfikacja Muzeum Pana Tadeusza

Nim najcenniejszy eksponat w muzeum, rękopis Pana Tadeusza, trafił na ekspozycję, był przechowywany w specyficzny sposób. W XIX wieku wykonano na zamówienie ówczesnego właściciela, hrabiego Stanisława Tarnowskiego, hebanową, zdobioną szkatułę (3). W XX wieku Aleksander Semkowicz, mickiewiczolog, ale także introligator, podczas konserwacji spiął karty rękopisu w zeszyt w marmurkowej okładzinie (1). Manuskrypt umieszczony jest w osobnej oprawie z czerwonej koźlęcej skóry, zawierającej także towarzyszące dokumenty, w tym opis zawartości ksiąg (2).

Stwierdziliśmy, że powstałe muzeum (4) to kolejny, czwarty element, który chroni ten cenny zabytek.

Klient:

Muzeum Pana Tadeusza

Zakładu Narodowego im. Ossolińskich

Projekt identyfikacji:
Pillcrow (pillcrow.com)

Współpraca graficzna ze strony Muzeum Pana Tadeusza:
Iwona Matkowska

Projekt logotypu nie był częścią projektu.

Projekt znaku:

logotypy.com

Identyfikacja oparta jest o cztery linie, których grubość jest stała niezależnie od wielkości użytku. Każda z nich symbolizuje inny z tych elementów: zeszyt w marmurkowej okładzinie, oprawę z czerwonej skóry, szkatułę i samo muzeum jako istytucję. Pierwsze trzy elementy można zobaczyć na ekspozycji.

Linie można dowolnie komponować na stronie przy zachowaniu kilku zasad: linie mogę się nachodzić lub dotykać, ale nie przecinać; na projekcie musze znaleźć się cztery linie; na użytku powinien znaleźć się conajmniej jeden narożnik.

Typografia oparta jest na kontraście między eksperymentalnym TheW NYC w nagłówkach a spokojnym Questa Sans w tekstach ciągłych.