depression 2017
Αν μ'αφησες στα χέρια να κρατήσω το μυαλό μου
κι όλη να γίνω ,ολόκληρη
                                     η αλήθεια μου

μια που δεν ήμουν πιο πολύ εγώ
απ'ότι'μουν με 'σένα


Αν μια σου νύχτα μου την ξόδεψες
                                      ξαπλώνοντας
στης μνήμης το αγγάθι


Κι αν ήμουν λίγο αρκετή
-όσο εσύ-
για ό,τι ο καθένας λογαριάζει μεγαλείο
                                                    Αρκεί

να σε ποτίσω με αλκοόλ και με χειμώνα
να σε κρατήσω
                             ακέραια
επιθυμία -εσύ- πυκνή
που να με κουμαντάρει

ΙΙ​​​​​​​
Έτσι κι αλλιώς οι άνθρωποι
παλεύουν για το όλον,το ασυγκέραστο

Πεπερασμένη λύτρωση
ίσα να πάρ'η αγρύπνια αξία
κι ίσα με τα συντρίμμια της σάρκας
να χτίσεις το "αδιαίρετο", το "όλον" και το "φτάνει"

Η σίγουρη πίστη μας ότι η ευτυχία μας εξαρτάται από τους άλλους
https://www.facebook.com/emmetrosrealismos
depression
Published: