Wrocławskie Centrum Spotkań
Projekt magisterski zrealizowany na Wydziale Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej. Praca wykonana pod kierunkiem dr inż. arch. Krzysztofa Cebrata.
Jako mieszkanka Wrocławia, staram się aktywie uczestniczyć w życiu tego miasta. Nie są mi obce jego zalety oraz problemy. Jednym z nich wydaje mi się być brak miejsc, które potrafiłyby zbliżyć do siebie ludzi przy jednoczesnym połączeniu kultury z naturą. Według mnie takim miejscem byłoby Wrocławskie Centrum Spotkań. Pomysł na moją pracę zrodził się z hasła - "Wrocław - miasto spotkań". W swoim projekcie chciałabym zbliżyć centrum miasta z naturą. Projektowany kompleks budynków znajduje się w bliskim sąsiedztwie rynku, na Wyspie Mieszczańskiej przy ul. Księcia Witolda, tuż nad samą Odrą.
Idea
Praca została oparta na trzech filarach: Ekologii, Kulturze, Społeczeństwie.
Forma obiektu, kształt dachu, linie tworzące zagospodarowanie terenu wynikają z analizy historycznej. Moim zamiarem było odzwierciedlenie linią gzymsu historycznej pierzei. Inspirując się dawną linią brzegową Odry postanowiłam wprowadzić wodę w formie płytkich basenów i fontann do zagospodarowania terenu. Budynek ma zapraszać swoją formą do środka. Zarówno do wnętrza poszczególnych obiektów zespołu jaki i wewnętrznego placu, z którego rozpościera się piękny widok na wodę. Rozczłonkowanie bryły na kilka elementów ma podkreślić aspekt ażurowości projektu oraz wykreować kadry widokowe.
Wrocławskie Centrum Spotkań jest obiektem wielofunkcyjnym. Składa się z 5 czterokondygnacyjnych obiektów głównych, z których każdy połączony jest z jednym z 3 trzonów higienicznosanitarnych z komunikacją. Całość spaja wspólny zielony dach z własnym zagospodarowaniem terenu o charakterze użytkowym. Użytkowanie dachu możliwe jest bez konieczności korzystania z usług centrum, gdyż komunikacja znajduje się w wydzielonych trzonach. Projektując zagospodarowanie terenu, został uwzględniony naturalny spadek terenu, dzięki czemu udało uzyskać miejsca pełniące funkcje widowni. Scena została w oryginalny sposób wkomponowana w zaprojektowany wspornik będący punktem widokowym. Mała architektura przyjmuje formę okręgów, gdyż jest to forma sprzyjająca rozmowie i nawiązywaniu kontaktów. Charakterystycznymi obiektami są również rzeźby lokalnych artystów.
Funkcja
Poziom podziemny obiektu został podzielony na trzy główne strefy: parking dla gości, parking dla pracowników oraz pomieszczenia techniczno-magazynowe. Nadziemna część zespołu została podzielona na poszczególne funkcje, z których każda została zamknięta w osobnej kubaturze. Obiekty zasadnicze, łączy się na poziomie drugiej i czwartej kondygnacji z trzonem komunikacyjno-sanitarnym. Główne obiekty to awangardowa biblioteka, pracownia artystyczna, salon wina, Restauracja "Winorośl" oraz Bar "Mieszczański" ze strefą sal konferencyjnych w parterze. Ponadto została zaprojektowana otwarta przestrzeń przeznaczona na występy sceniczne i wypoczynek na świeżym powietrzu.
Ekologia
Celem zrównoważonej architektury jest projektowanie zgodnie z duchem społeczeństwa, zasadami ekonomii, a także z myślą o ekologii i przyszłych pokoleniach.
Wrocławskie Centrum Spotkań zostało zaprojektowane w oparciu o zasady zrównoważonego rozwoju. Połączenie ekologii z myślą o społeczeństwie widoczne jest na każdym krok. Znajdujący się tam zielony dach, który poza obniżeniem emisji CO2, pełni również funkcję integracyjną. To w tym miejscu wrocławianie, w towarzystwie przyjaciół, czy rodziny, mogą spotkać się i podziwiać cudowny widok, który rozprzestrzenia się z jego szczytu.
Jednakże Wrocławskie Centrum Spotkań, to nie tylko miejsce spotkań człowieka z drugim człowiekiem, ale także człowieka z naturą. Ten zabieg został uzyskany dzięki maksymalnie dużej ilości przestrzeni publicznej i półpublicznej.
Ponadto budynek pozyskuje energię z odnawialnych źródeł oraz jest rozplanowana racjonalna gospodarka wodna co jest jednym z sztandarowych haseł zrównoważonego rozwoju.
RZUT PIWNICY
RZUT PARTERU
RZUT PIĘTRA
Bryła
Jednym z założeń było umieszczenie w każdym z obiektów atrium, dzięki czemu obiekt jest dobrze przewietrzany jak i optymalnie doświetlany. Poszczególne bryły przyjmują proste formy prostopadłościanów. Elewacje mają wysublimowany charakter. Pokryte są grafikami w formie sitodruku, zaprojektowanymi na podstawie "linii rytmicznych" Wacława Szpakowskiego. W ten sposób elewacje prowadzą "dialog" pomiędzy architekturą a otoczeniem, a przenikające promienie słoneczne rzeźbią światłocieniami przestrzeń wewnątrz.
Cała przestrzeń ma być interesującym miejscem spotkań dla mieszkańców Wrocławia. Pozbawiona barier z dostępem do przyrody, kultury, sztuki, rozrywki oraz nauki.
Wnętrze "Salonu Wina"
Wnętrze "Restauracji Winorośl"
