Işık hanesinden çıkıyorum.
Karnavala katılıyorum.
Etraf renkten eriyor gibi.
Dans etmeye başlıyorum.
Bir saat, iki saat, yedi saat, on saat...
(Esintiler)
Soruyorum:
"Tüm bu ışıklar nereye gidiyor?"
Avucuma bir tutam şeytan tohumu bırakıyorlar.
"Işığın azaldığında yut."
Tutamı üçe bölüyorum.
İlk parça en yakınımdaki kişiye...
İkinci parça yere düşüyor.
Tilki maskeli… Kıkırdıyor.
Parçayı midesine indiriyor.
Son parçayı ben yutuyorum.
Now I am up on top of the clouds and I dangle my feet in the sea of memories. The green fish of your gaze are swimming in me. I can hear your breath, I can feel your body even though you are not here with me. You were the mirror where I found myself, the window: I see the world from and amaze: I got lost in you.*
Sabah oluyor.
Yanıp sönen yıldızlar gibi titriyoruz.
*anonymous
*anonymous
