Nasilje nad ženama je svaki akt rodno zasnovanog nasilja koji dovodi do fizičke, seksulane, psihičke i ekonomske povrede odnosno patnje za žene, uključujući pretnje takvim ponašanjem.
Nasilje nad ženama je rezultat naravnoteže moći između žena i muškaraca. Prema Opštoj preporuci 19 UN Komiteta CEDAW (1992.) nasilje nad ženama predstavlja oblik diskriminacije u smislu člana 1. Konvencije o eliminisanju svih oblika diskriminacije žena (CEDAW) i treba ga smatrati ozbiljnim kršenjem ženskih ljudskih prava: „Konvencija u članu 1 definiše diskriminaciju žena. Definicija diskriminacije obuhvata rodno zasnovano nasilje, odnosno nasilje koje je usmereno protiv žene samo zbog toga što je žena, ili koje neproporcionalno pogađa žene. Obuhvata svaki postupak koji dovodi do nanošenja štete ili patnje fizičke, mentalne ili seksualne prirode, uključujući i pretnje takvim postupcima, kao i prinudu i druge oblike ograničavanja slobode. Rodno zasnovano nasilje predstavlja kršenje specifičnih odredaba Konvencije, bez ozbira na to da li te odredbe izričito spominju nasilje.”
Deklaracija Ujedinjenih nacija o eliminisanju nasilja nad ženama iz 1993. godine definiše ključne oblike nasilja nad ženama precizirajući da takvo nasilje može biti fizičke, seksualne ili psihičke prirode, i da se može ispoljavati: 1. u okviru porodice što obuhvata premlaćivanje, seksualno zlostavljanje ženske dece, silovanje u braku, genitalno sakaćenje žena i nasilje od strane drugih osoba izuzev supružnika; 2. u okviru šire zajednice, uključujući silovanje, seksualno zlostavljanje i seksualno uznemiravanje na radnom mestu i 3. nasilje koje vrši ili podstiče država gde god da se ono odvija.
Nasilje u porodici označava svako delo fizičkog, seksualnog, psihičkog odnosno ekonomskog nasilja do kojeg dođe u porodici ili domaćinstvu odnosno između bivših odnosno sadašnjih supružnika odnosno partnera, nezavisno od toga da li učinilac deli ili je delio domaćinstvo sa žrtvom;“, kako se navodi u čl. 3. Konvencije Saveta Evrope o sprečavanju i borbi protiv nasilja nad ženama i nasilja u porodici. Nasilje koje se čini prema članovima porodice ima specifične karakteristike u odnosu na nasilje učinjeno van porodice. Nasilje u porodici uvek predstavlja zloupotrebu moći i kontrolisanje članova porodice koji imaju manje moći ili raspolažu manjim resursima. U većini društava, naročito u tradicionalnim i patrijarhalnim zajednicama, muškarci imaju znatno više moći – ne samo fizičke, već i ekonomske i društvene.
Nasilje je često naučen model ponašanja. Deca čiji su roditelji žrtve i/ili počinioci nasilja češće zasnivaju svoje odnose na nasilju. Zaustavljanje i suprotstavljanje nasilju je ulog u buduće generacije i u budućnost našeg društva. Društvo koje neguje visok stepen tolerancije na nasilje, ne dopušta svojim građankama i građanima da u punom kapacitetu iskoriste svoje lične resurse, znanja, veštine, umeća. Sprečavanje i zaustavljanje rodno zasnovanog nasilja traži uključivanje i žena i muškaraca, celokupne društvene zajednice. Nulta tolerancija prema nasilju nad ženama zahteva jasno i nedvosmisleno izraženu političku volju i angažman svih nas.
www.sigurnakuca.net
