WOJOWNIK MIŁOŚCI

•

Follow Following Unfollow

"Воін кахання"

2023

З халодным сэрцам жыць прыгожа,

А як зь пякельным болем жыць?..

Магу дзяліць я радасць з кожным,

А гора з кім мне падзяліць?..

Анатоль Вольны

Z zimnym sercem żyć cudownie,

Tylko jak z piekelnym bółem żyć?

Mogę dzielić radość z każdym,

Tylko smutek mam podzielić z kim?

Anatol Wolny

Performans: „Wojownik miłości”. 18 stycznia 2023 19:00-20:00 Galeria Promocyjna, Staromiejski Dom Kultury

Пра што ж гэта ўсё? Аб пачуццях, якія не змяшчаюцца ў словы, але я паспрабую прагаварыць іх голасам і целам.

O co w tym wszystkim chodzi? O uczucia, których nie da się ubrać w słowa. Postaram się je wyrazić głosem i

ciałem.

Я ніколі не думала, што даведаюся нешта пра вайну і так і не зразумела - ці даведалася. 68 дзён (гэта шмат ці мала?) я перажывала досвед вайны. Я жыла ў сям'і каханага, у клопаце і каханні, але там жа я даведалася, што акрамя чалавека, я - беларуска на вайне, у якой мая дзяржава не на баку дабра, мая дзяржава ганебна і жорстка. Я жыла ў каханні і гатова была тады памерці ва Ўкраіне.

Nigdy nie wyobrażałam sobie, że doświadczę wojny. Jeszcze nie zrozumiałam czy jednak doświadczyłam. 68 dni (to dużo czy mało?) doświadczałam wojny. Mieszkałam z rodziną ukochanego, otoczona troską i miłością. Jednak w tym samym miejscu dowiedziałam się, że oprócz osoby jestem także Białorusinką. Tak określiła mnie wojna, w której moje państwo nie stoi na stronie dobra. Jest ono haniebne i okrutne. Mieszkałam w miłości i byłam wtedy gotowa umrzeć w Ukrainie.

У апошнія дні перад ад'ездам у Польшчу я падумала, што хачу насіць на сабе чырвоны колер, як быццам ён дапаможа мне стаць моцнай, я была перакананая - чырвоны зробіць мяне ўпэўненай, стане сімвалам кахання да сябе і свету. Раней я думала, што чырвоны колер - гэта колер сілы, страсці, каханні, пабітага сэрца нарэшце. Я прыехала ў Польшчу, таму што іншага месца для мяне не засталося, зноў апынулася сам-насам з маім мастацтвам, сам-насам з тканінай і ніткамі. Прадчуваючы нешта неабсяжнае наперадзе я не спяшалася з рэалізацыяй гэтага праекту, а калі пачала працу над гарнітурам, то амаль адразу патанула ў эмоцыях. І не, гэта не ўзвышанае ўзбуджэнне ад стварэння. Я не справілася з чырвоным - аказалася, што гэта колер лютасьці, болі, трывогі. Колер задушлівай адзіноты. Гэты чырвоны мяне паглынуў - усярэдзіне і звонку я стала тоўстым плямай хваравітасці.

W ostatnich dniach przed wyjazdem do Polski pomyślałam, że chcę nosić czerwony kolor. To miało mi pomóc stać się silną. Byłam przekonana, że czerwień doda mi pewności siebie, stanie się symbolem miłości do siebie i świata. Kiedyś myślałam, że czerwień to kolor siły, pasji, miłości, wreszcie - złamanego serca. Przeprowadziłam się do Polski, bo nie było dla mnie innego miejsca. Znów zostałam sama ze swoją sztuką, sama z tkaniną i niciami. Przewidując coś ogromnego, nie spieszyłam się z realizacją tego projektu. Kiedy przystąpiłam do pracy nad kostiumem, niemal od razu utonęłam w emocjach. Nie, to nie było podyktowane podekscytowaniem tworzeniem. Nie poradziłam sobie z czerwienią. Okazało się, że jest to kolor wściekłości, bólu, niepokoju. Kolor duszącej samotności. Czerwień pochłonęła mnie. Wewnątrz i na zewnątrz stałam się tłustą plamą boleści.

Але ў мяне атрымалася, так, я стала чырвоным, але вось Я і вось Мае словы і вось Мае пачуцці. Менш за ўсё мне хочацца ў цябе зараз выклікаць жаль да мяне, мой дарагі глядач, менш за ўсё хочацца, каб у цябе ўзнікла жаданне мне дапамагчы, нават менш за ўсё мне хочацца прыцягваць увагу да сябе і нават дзяліцца гэтымі перажываннямі я не хачу. Але я гэта раблю, раблю для сябе, каб не трымацца за свой боль. Я размаўляю з табой як умею - на мове вольнай, на мове мастацтва. Так, гэта нялёгка, але гэту гадзіну я буду ўразлівай, але мая душа будзе вольнай.

Zrobiłam to jednak. Zostałam się czerwienią, to jestem Ja, i są Moje słowa, i oto Moje uczucia. Nie chciałabym wzbudzać litości, mój drogi widzu, nie chciałabym wywołać u Ciebie chęci pomocy. Jeszcze bardziej nie chcę zwracać uwagi na siebie, a nawet dzielić się tym przeżyciem. Jednak robię to dla siebie, żeby nie trzymać się tego bólu. Rozmawiam z tobą jak umiem, mój drogi widzu. Mówię językiem wolności, językiem sztuki. To nie jest łatwe, ale

przez następną godzinę będę bezbronna, natomiast moja dusza będzie wolna.

Я жыць хачу дзеля кахання. Chcę żyć dla miłości.