Çağımız tüketim toplumunda birey olmak, simülatif bir gerçeklikle baş etmeye yönelik zihinsel bir çabayı gerektiriyor. Çoğu zaman, yapay anlamların kaygan zemininde kimliksel olarak tutunmayı ve ayakta kalmayı imkansızlaştırıyor bu yeni merkezsiz durum.

Bu projede paranoid toplumsal ruh hali içerisinde doğrudan yaşantıların ve doğurduğu etkileşimlerin tümevarımsal bir yorumla ele alınması söz konusudur. “Birey” adlı bu proje, bu anlamda kendi ismini ve içeriğini söz konusu iletişimsel bunalım içerisinde gelişen bireysel tepkiden almıştır ve toplumsal bir tepkinin görselleşmesidir.

Bu performans, hazırlanmış bir kurgu içerisinde yerleştirilmiş sembolik içerikli nesne ve kütlelerin ilişkisinde gerçekleşir. Doğallığa vurgu yapan ham ahşap plakaların, plakaların üzerlerindeki amorf kütleler halindeki beyaz donmuş boyanın, söz konusu kütleler içerisine yerleştirilmiş; sosyolojik bir gönderme değeriyle satranç oyunundaki en derinliksiz taşı olarak piyonun ve yapaylık göndermesiyle yeşil ışığın, en önemlisi de doğrudan birey kavramına göndeme yapan beyaza boyanmış bir adet cevizin ve hemen yanıbaşındaki yatay yerleştirilmiş siyah çekicin biraradalıkları, izleyiciye sembolik bir anlatımı zaten önceler. İzleyiciler eşliğinde beyaz cevizin siyah çekiç ile kırılıp un ufak edilmesiyle performans gerçekleşir. Bu anlık eylem, zaman aşırı bir etki amacıyla anılarda yerini alır. Sembolik bireysellik göndermesiyle kişileştirilmiş olan ceviz tanesinin parçalanmasıyla ortaya çıkan manzarada, dış kabuğunun yapay (boyanmış) beyaz rengine rağmen doğal renk ve dokusundaki ceviz içi parçacıkları da biyolojik gerçeklikle bir yüzleşme yaşatır; beyaza boyanmışlığı arkasındaki ‘yabancılaşma’ olgusunu vurgular. İlk görselde ise buna uygun olarak  mersindeki yaşlı bir usta Doğan Tatay'ın oyduğu ceviz kabuğu ise üzerinde yaklaşık 30 dans eden figürü ağırlar..

 

an interdisciplinary performance traced on the simulatıve reality that we had to get used to ın our times... the estrangement on the white painted walnut leaves its place to its natural reality after destroyed with the hammer in this performance just next to the pawn as the modern man.. correspondingly, the first walnut which is engraved by an old master mr. Dogan Tatay caries nearly 30 people dancing on it...