Opdracht
Maak een verhaal over de Drie Dwaze Dagen van de Bijenkorf vanuit een zelfgekozen invalshoek en perspectief.
Ik vond het niet raar dat papa en mama zich hadden verslapen. We hadden een druk weekend gehad. Terwijl ik aan de keukentafel zit, merk ik dat mijn shirt binnenstebuiten zit, de riem van mijn broek te los zit en dat mijn veters nog niet gestrikt zijn. ‘Papa!’ Roep ik met mijn mond vol. ‘Niet met je mond vol praten Ben’, zegt papa terwijl hij zijn jas aantrekt. Papa geeft me een kus op mijn voorhoofd en zegt dat we volgend weekend écht iets leuks gaan doen. Papa zegt dat ie het belooft, maar dat zei hij vorige week ook al. Wanneer papa de deur uit is, zegt mama dat ik op moet schieten. Ik prop de boterham met hagelslag in mijn mond en ik loop mama achterna richting de auto. Voordat we de auto instappen, strikt mama nog snel mijn veters. Nu zit nog alleen mijn shirt binnenstebuiten en mijn riem te los. Mama rijdt heel hard. Ik vraag aan mama waarom ze zo hard rijdt, waarop mama zegt: ‘Je bent een beetje te laat voor school jongen. Dus we moeten ietsje sneller rijden zodat je niks mist.’
Op het schoolplein geeft mama me nog een kus op mijn voorhoofd en veegt ze de hagelslag van mijn mondhoeken weg. ‘Veel plezier Benjamin!’ roept mama terwijl ik naar binnen ga. Ik loop de klas binnen en iedereen zit al in de kring. ‘Ga daar maar zitten Benjamin’, zegt juffrouw Ilse. Nadat Paulien had verteld dat ze dit weekend de verjaardag van haar oma had gevierd en een tand had gewisseld, vroeg juffrouw Ilse of ik iets wilde vertellen over mijn weekend.
“Vrijdag gingen we naar de stad met papa en mama. Toen we in de auto zaten, zag ik dat papa niet blij was. Mama keek wel heel blij. Toen we in de stad kwamen, was papa de hele tijd aan het schelden, want hij kon geen parkeerplek vinden. Toen gingen we naar de Bijenkorf, want daar was Dieze Daze Dagen. ‘Je bedoelt de Drie Dwaze Dagen?’ zegt juffrouw Ilse met een brede lach op haar gezicht. Ja, daar gingen we naartoe. Mama zegt dat je daar heel veel kleren kunt kopen en dat kost helemaal niet duur. Toen we in de winkel kwamen zag ik allemaal mensen rennen. Toen mocht ik in papa zijn nek zitten en toen zag ik allemaal vrouwen die op mama leken. Nu kon ik alles heel goed zien. Het was best raar, want papa en ik waren de enige jongens in de winkel. Papa draaide een rondje en ik zag dat sommige mama’s aan elkaars haren aan het trekken waren. Ik wilde aan papa vragen waarom ze dat deden. Maar papa hoorde mij niet, want bij de kassa hoorde ik heel veel piepjes en ik hoorde ook heel veel mama’s schreeuwen en gillen. En toen waren we mama kwijt. Toen gingen papa en ik naar buiten. Papa zei dat we terug naar de auto gingen. Toen papa en ik in de auto zaten, duurde het heel lang voordat mama terugkwam. Papa keek nog steeds niet blij. Ik vroeg aan papa wat er was en toen zei papa: ‘Ik ben heel erg verdrietig, want mama is heel veel geld van papa aan het uitgeven.’ En toen kwam mama. Mama was heel sterk, want ze had heel veel gele tassen bij. Ik zat midden op de achterbank en ik kon bijna niet naar buiten kijken, want ik had allemaal tassen van mama om mij heen. Zaterdag zijn we ook naar Dieze Daze Dagen geweest en zondag zijn we ook naar Dieze Daze Dagen geweest. En het was heel grappig, want papa zei dat we nu onze eigen kledingwinkel kunnen beginnen, want mama heeft heel veel kleren gekocht.”
