مالدونادو پایتخت وزارت مالدونادو اروگوئه است. از زمان سرشماری سال 2011 ، این هفتمین شهر پرجمعیت کشور است. این شهر همچنین نام شهرداری است که این شهر به آن تعلق دارد. سرچشمه نام مالدونادو به ژانویه 1530 باز می گردد ، هنگامی که سباستین کابوت ، یک اکتشاف کننده ایتالیایی ، به کاستیلا عزیمت کرد و ستوان خود ، فرانسسیسکو این شهررا ترک کرد و در آن زمان خلیج مالدونادو است. پس از پیمان مادرید ، هنگامی که آنها شروع به تقسیم املاک اسپانیایی و پرتغالی در آن منطقه از آمریکا کردند ، فرماندار نظامی مونته ویدئو ، خوزه جوآکان دو ویانا ، به پادشاه پیشنهاد کرد که دو جمعیت را تأسیس کند ، یکی در این شهر و دیگری در معادن در اوت سال 1755 ، که هنوز منتظر پاسخ پادشاه بود ، ویانا تصمیم گرفت با برخی خانواده ها ترک کند و به سمت پورتزوئلو حرکت کند. در آنجا بود که این شهر تأسیس شد. بعداً ویانا از شهرک خارج شد و ساکنان را با حیوانات و وسایل کافی برای زندگی رها کرد.

به دلیل سود حاصل از رشد محصولات زراعی و پرورش دام ، مردم توانستند زنده بمانند و رشد کنند. ساختمانهایی که امروزه در اطراف میدان شهر در مالدونادو ساخته شده اند ، از جمله کلیسای جامع ، یادآور سبک سنتی اسپانیایی هستند و این نشان می دهد که حق امتیاز اسپانیایی در رشد و پیشرفت مالدونادو نقش داشته است. در ماه مه 1783 ، جمعیت افزایش یافته بود و روستائیان به دون لوئیز استرمرا قدرت نظارت بر ایجاد شورای شهر را دادند ، بنابراین به طور قانونی 25 سال پس از تأسیس ویانا ، این شهر را به طور قانونی تأسیس کرد. پس از سالها تلاش ، در 14 مارس 1787 ، 8 روز بعد انتخابات برگزار شد و تصویب شد و شورای شهر مالدونادو انتخاب شد و شهر مالدونادو به افتخار فردیناند ششم اسپانیا به شهر سان فرناندو مالدونادو تبدیل شد. با تأسیس شورای شهر ، مردم این شهر می توانند از حقوق خود به عنوان شهروند دفاع کنند.

مالدونادو دارای آب و هوای اقیانوسی با زمستان های معتدل و بدون برف است. در حال حاضر تابستان ها گرم هستند ، مشابه جنوب شرقی استرالیا. با در نظر گرفتن جریان مالویناس ، فلکند و در تنگنا این قاره ، آب و هوای معتدل نادری به طور معمول از اقیانوس در یک سواحل شرقی ایجاد می کند. اما این شهر نزدیک به آب و هوای گرمسیری نیمه گرمسیری است که در دهه های آینده در حال تثبیت است.

جمعیت: 104,032

پیش شماره تلفن: 598+

منطقه زمانی: UTC -3