THE MIRACLE OF FLUO COLOURS, 2011 - 2012.
Σε συνθήκες κρίσης η θρησκεία αποτελεί για πολλούς το ύστατο συναισθηματικό και ψυχολογικό καταφύγιο. Η ιδέα για αυτή τη χιουμοριστική σειρά μικρών γλυπτών προέκυψε απο τις πινακίδες που συναντά κανείς έξω από χριστιανικές εκκλησίες των Η.Π.Α. Το 'μήνυμα' αυτών των πινακίδων, απογυμνωμένο από τον φυσικό και συναισθηματικό του περίγυρο, αποκτά μια υπόσταση σχεδόν υπερρεαλιστική. Προς αυτή την κατεύθυνση συντείνει η επιλογή φωφορούχων χρωμάτων και η υπερ-μεγεθυμένη κλίμακα του κειμένου σε σχέση με τις ανθρώπινες φιγούρες. Τα έργα αντλούν και άλλα στοιχεία από την εικονογραφία του αστικού τοπίου όπως οι μεγάλων διαστάσεων διαφημιστικές πινακίδες και το slogan graffiti. Ο τίτλος της σειράς αντιπαραθέτει δύο θεωρητικά ασύμβατες έννοιες: Αυτή του Θεόσταλτου 'θαύματος' (miracle) ως θεμέλιο της χριστιανικής πίστης, απένατι στον πραγματισμό και τα τεχνικά επιτεύγματα του μοντέρνου ανθρώπου, όπως είναι για παράδειγμα τα βιομηχανικά φωσφορούχα ακρυλικά και σπρέι χρώματα (fluo colours). Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν: Χαρτόνι, μπλε μονωτικό υλικό, άμμος, ξύλο, τροποποιημένες ανθρώπινες φιγούρες και δέντρα για μακέτα, MDF, ακρυλικά και σπρέι χρώματα. Φωτογραφίες: Μιχάλης Νταλανίκας και Δημήτρης Πολυχρονιάδης.
Religion often serves as an emotional 'lender of last resort' in times of crisis. The idea for this series of maquette sculptures, comes from Christian church signs and billboards from the US. By stripping these religious quotes away from their physical and emotive context, the 'message' becomes more absolute, almost surreal. To emphasize this further, the text size has been exagerated in scale (compared to the figurines) and colour. The project is somewhat 'street' influenced by large scale advertising and slogan graffiti. The title of the series generates a contrast: The notion of God-sent miracles as an integral part of religious faith, against the marvels of man-made, modern age, industrial technology and it's products such as fluoerscent materials and colours. Materials used: cardboard, foamboard, styrofoam, sand, wood, maquette fugirines and trees, MDF, acrylic and spray paint, found minature of the Parthenon (plaster-made). Photography by Michalis Dalanikas & Dimitris Polychroniadis.
Σε συνθήκες κρίσης η θρησκεία αποτελεί για πολλούς το ύστατο συναισθηματικό και ψυχολογικό καταφύγιο. Η ιδέα για αυτή τη χιουμοριστική σειρά μικρών γλυπτών προέκυψε απο τις πινακίδες που συναντά κανείς έξω από χριστιανικές εκκλησίες των Η.Π.Α. Το 'μήνυμα' αυτών των πινακίδων, απογυμνωμένο από τον φυσικό και συναισθηματικό του περίγυρο, αποκτά μια υπόσταση σχεδόν υπερρεαλιστική. Προς αυτή την κατεύθυνση συντείνει η επιλογή φωφορούχων χρωμάτων και η υπερ-μεγεθυμένη κλίμακα του κειμένου σε σχέση με τις ανθρώπινες φιγούρες. Τα έργα αντλούν και άλλα στοιχεία από την εικονογραφία του αστικού τοπίου όπως οι μεγάλων διαστάσεων διαφημιστικές πινακίδες και το slogan graffiti. Ο τίτλος της σειράς αντιπαραθέτει δύο θεωρητικά ασύμβατες έννοιες: Αυτή του Θεόσταλτου 'θαύματος' (miracle) ως θεμέλιο της χριστιανικής πίστης, απένατι στον πραγματισμό και τα τεχνικά επιτεύγματα του μοντέρνου ανθρώπου, όπως είναι για παράδειγμα τα βιομηχανικά φωσφορούχα ακρυλικά και σπρέι χρώματα (fluo colours). Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν: Χαρτόνι, μπλε μονωτικό υλικό, άμμος, ξύλο, τροποποιημένες ανθρώπινες φιγούρες και δέντρα για μακέτα, MDF, ακρυλικά και σπρέι χρώματα. Φωτογραφίες: Μιχάλης Νταλανίκας και Δημήτρης Πολυχρονιάδης.
