In de zomervakantie begonnen met twee stenen, om te kijken of beeldhouwen voor mij een leuke hobby is. Naast de creatieve bezigheid van het vormgeven vind ik de filosofische achtergrond van het beeldhouwen erg leerzaam. Namelijk het steeds opnieuw je vizier richten bij onverwachte omstandigheden. Dat kan een stuk zijn wat opeens afbreekt door bestaande breuklijnen in het materiaal. Maar ook onverwachte kado's die je van de steen krijgt, zoals bijzondere verkleuringen die kunnen leiden tot nieuwe inzichten. Het proces leidt zodoende tot een eindresultaat en niet het voorop vastgestelde idee! Dit is van waarde voor de manier waarop ik in mijn werk sta als architect.