هولوگرام یک تصویر سه بعدی است که با استفاده از لیزر ایجاد می شود . نور دستگاه لیزر به دو پرتو می شکند . یکی از پرتوها با انعکاس از روی یک آینه از روی شی به صفحه عکاسی می تابد . پرتو دیگر به وسیله آینه دیگری بدون برخورد به شی به صفحه عکاسی فرستاده می شود . صفحه عکاسی در جایی قرار داده می شود که دو پرتو تلاقی می کنند . سپس صفحه عکاسی ظاهر می شود و ، در صورتی که به طریق صحیح به آن نور تابانده شود ، هولوگرام را پدیدار می کند.

چگونگی ایجاد این دو دسته تا حدود زیادی بستگی به ساختار درونی محیط تولید لیزر ، مکانیزم ایجاد لیزر و پارامترهای دیگر دارد که بررسی آنها خارج از این مقوله است. از لحاظ کاربردی ، لیزر‌های پالسی با مدت پالس ۱۲-۱۰ ثانیه در دسترس هستند. چنین لیزرهایی در جهت پژوهش در فرایندهایی که در گازها و مایعات ، با سرعتهای بسیار بسیار سریع رخ می‌‌دهد، بکار برده می‌شوند.

برای مشاهده هولوگرام باید نور را تحت همان زاویه دسته پرتو اصلی که به هنگام عکسبرداری بر فیلم تابانده‌ایم، بر فیلم بتابانیم. در این صورت نمونه‌های تداخلی مضبوط بر فیلم نور را پراش داده چنان منعکس می‌کنند که جهت و شدت امواج تابشی اصلی ، که به هنگام عکسبرداری ایجاد شده است، مجددا بوجود آید. حال فرض کنید که صفحه ظاهر شده را دوباره به محلی که در معرض نور قرار داشت باز گردانیم و جسم تحت مطالعه را برداریم.

باریکه بازتابیده اکنون با فریزهای روی صفحه برهمکنش می‌کنند و دوباره در پشت صفحه یک باریکه پراشیده ایجاد می‌کند. بنابراین ناظری که به صفحه نگاه می‌کند جسم را در پشت صفحه می‌بیند، طوری که انگار هنوز هم جسم در آنجاست. هر یک از دو چشم ، هر نقطه مفروض را بواسطه یک نمونه تداخلی جداگانه مشاهده می‌کند. بدین ترتیب برای هر نقطه از تصویر ، ناظر یک تصویر مجازی سه بعدی را پشت صحفه هولوگرافی شناور است، می‌بیند. با تغییر شدت نور که در نتیجه تغییر زاویه مشاهده ، ایجاد می‌شود، چنین می‌نماید که شی در پشت هولوگرام واقعا وجود دارد.

ساخت هولوگرام نیازی به ابزار زیاد نیست. براحتی می‌توانید یکی برای خودتان با ابزار زیر بسازید:

لیزرهای واقعی معمولا هلیم-نئون (HeNe) در هولوگرافی زیاد به کار می‌روند. بسیاری در منزل از لیزرهای به اصطلاح نشان‌گر (pointer) استفاده می‌کنند، ولی نور حاصل از آن‌ها کم‌تر همدوس وپایا باقی می‌ماند؛ در نتیجه تصویر به ندرت خوب از آب در می‌آید. برخی از انواع لیزر هستند که از لیزرهایی با رنگ‌های مختلف استفاده می‌کنند. بسته به نوع لیزری که استفاده می‌کنید نیاز به شاتر یا نوردهی معینی دارید(این اصطلاح در عکاسی و دوربین‌ها رایج است. یعنی زمان نوردهی هر تصویری که می‌خواهید بگیرید).

اغلب مردم تصور می‌کنند که هولوگرافی عکاسی بدون لنز است. در حالی که این‌جا هم به لنز نیاز هست. با این تفاوت که در دوربین‌ها عدسی یا لنز نور را کانونی می‌کند ولی در هولوگرافی لنزها باعث می‌شوند نور رسیده پخش شود.

این ابزار، برای ساخت هولوگرام از آن استفاده می شود که آینه‌ها و منشورهایی دارد تا یک نوفه یا باریکهٔ نور را به دو باریکه تبدیل می‌کند.

این باریکه‌های مستقیم نور برای تصحیح مکان به کار می‌روند. با استفاده از عدسی‌ها و باریکهٔ جداکننده، آینه‌ها باید کاملا تمیز باشند.

فیلم هولوگرافی می‌تواند نور را با کیفیت بالا ثبت کند (ثبت نور برای ساخت هولوگرام ضروری است). در واقع لایه‌ای است که سطح آن به نور حساس بوده و بر روی سطح شفافی مانند فلیم عکاسی قرار می‌گیرد. تفاوت بین فیلم هولوگرافی و عکاسی این است که فیلم هولوگرافی باید قادر باشد تا تغییرات خیلی کوچک را که در فاصله‌های میکروسکپی اتفاق می‌افتد، ثبت کند.به عبارت دیگر باید دانه بندی خیلی خوبی داشته باشد. در برخی حالت‌ها هولوگرام‌هایی که لیزر قرمز استفاده می‌کنند، براساس امولسیونی هستند که به نور قرمز بسیار حساس هستند.

برای ساخت هولوگرام انعکاسی ، صفحه ی هولوگرافیک را بین نور لیزر و جسم قرار دهید. ترتیب آن از راست به چپ برابر است با : جسم، صفحه هولوگرافیک، لیزر.
جهت تابش دردو حالت:
الف. از بالا در زاویه ۴۵ درجه، با صفحه هولوگرافیک در بالای جسم صاف که در برای ما سکه می باشد.

ب. از کنار برای اجسام بزرگتر و حجیم تر مانند مهره شطرنج (شکل زیر)

تنها فرق بین هولوگرام های انعکاسی و انتقالی در محل جاگذاری وسایل بر روی میز کار برای نمایش می باشد.

ساختن هولوگرام انتقالی بسیار شبیه به هولوگرام انعکاسی می باشد. با خصیصه های منحصر به فرد هولوگرام انتقالی، این هولوگرام های بهترین انتخاب برای نمایش در کلاس ها در مقابل با هولوگرام های انعکاسی می باشد.

این روش می تواند برای نسل جدید نمایشگرهای سه بعدی مورد استفاده قرار بگیرد .این روش بر مبنای تحریک پلاسمونهای سطحی فیلم نازک فلزی است.

پلاسمونهای سطحی در فیلم فلزی توسط نور سفید که در یک بازه زاویه ای قرار داده شده اند تحریک می شوند. در ساخت هولوگرام سه بعدی رنگی، از نور سفید معمولی بجای لیزر استفاده می شود. زاویه فرود مشخص می کند کدام پلاسمونها توسط هولوگرام تحریک شوند و امواج نوری که به چشم می رسند را بازسازی کنند.