Eserde küçük bir çanta aynasının hikayesi görüntülenmektedir. Bu görüntüler aynanın özgeçmişi niteliğindedir. Yaşlı bir kadına ait olan ayna, kadının ölümünden sonra eskicide yerini alır. Hikayesi böyle başlayan aynanın yolculuğu  sanatçının eline geçmesi ile yeni bir serüven kazanır. Sergileme ile birlikte bu ayna yeniden varlığını sürdürmektedir.

Eser, aşağıda gelen Özge Kul'un yazdığı bir küratöryel metin üzerine yapılmıştır:

Eşyalar; kültürel ve bağlamsal alışkanlıkların üretimiyle "nesneleştirilmiş tarih" olarak adeta kültürel belleğin parçası olabilirler. Her kültürün, coğrafyanın kendi ihtiyaçları doğrultusunda üretimleri vardır. Eğer ki eşyalar tarihi nesneleştirendir diyebiliyorsak ve toplum genelinde belli bir yönelime hizmet ediyorsa kültürel belleğin bir parçası olur, ancak bireyin anılarına hizmet ediyorsa, birey eşya ile kişisel bağlantılar kurabiliyorsa bellekte hatıra, deneyim olarak yer eder diyebiliriz.

 Kişinin yaşadığı eşya dünyasının; geçmişi ve şimdiyi yansıtan bir zaman göstergesi vardır. Bir şeye karşı aitlik hissetme süreci tanıma ve benimseme sürecini içinde barındırır ve aitlik hissedilen her şey aslında bireyin bir parçası haline gelir. Bu yüzden eşyalarda tıpkı hayatımızın içindeki herşey gibi  insanı "bütün" yapan unsurlardan biridir. Eğer ki eşya; kullanan kişinin ve içinde bulunduğu kültürün, farklı mazi katmanlarına şahitlik ediyorsa, eşyanın hafızasından söz etmek mümkün müdür?

Eşyanın hem kültürel hem zamansal açıdan bir hafızası vardır. İnsan ve eşya arasındaki temasa hem eşyanın maddi işlev sınırları hem de insanın yönelimleri dahil olur. Bu demektir ki insan kendi yönelimlerine göre ergonomik, estetik, kültürel ve duygusal kaygılarla eşyaya hayat verendir. Eşyanın bize verdiği ip uçlarından yola çıkarak; kültürü, tarihi, kullanan kişinin sosyal durumunu, ilgi alanlarını, yaptığı mesleğe ve hayat standartlarına kadar bir çok özelliğini analiz edebilmemiz mümkündür.

Eşyalar ona elinin değdiği bireyler hakkında bize bu kadar ipucu verirken hafıza sahibi olan eşyayı anlatmak değil, eşyayı konuşturmak nasıl olurdu?