Praca dyplomowa w pracowni projektowania książki oraz publikacji cyfrowych prof. Macieja Buszewicza, ASP w Warszawie, 2015.
William S. Burroughs skonstruował powieść z wcześniejszych notatek i zapisków, które połączył w całość przy pomocy metody cut–up. Burroughs zauważył, że każda konfiguracja słów może służyć tworzeniu nowych, zaskakujących narracji. Opracowanie graficzne stara się podkreślić znaczenie cięcia. Ilustracje towarzyszące tekstowi przez niemal całą książkę, są w istocie kolażami fragmentów rysunków i fotografii. Ponieważ trudno doszukać się chronologii, czy ciągłości akcji w strukturze powieści, książka nie jest zamknięta w tradycyjnie pojmowaną oprawę; odkrywa swój nagi grzbiet
"Nagi Lunch" jest jedną z najbrudniejszych powieści w historii literatury. Opisuje fikcyjny świat Interzone, który jest zniekształconym odbiciem rzeczywistości, istniejącym wewnątrz doprowadzonego do delirum umysłu bohatera. William S. Burroughs skonstruował ją z wcześniejszych notatek i zapisków, które często powstawały pod wpływem środków odurzających; to fragmenty snów, halucynacji, paranoicznych urojeń i narkotycznych wizji, które połączył w całość przy pomocy metody cut–up. Oparł ją na odkryciach malarza i przyjaciela Briona Gysina, który pociął fragmenty gazet, następnie w sposób losowy ułożył je na nowo, tworząc przypadkowy, ale spójny tekst. Burroughs zauważył, że pisarstwo również ma znamiona cut–up, a każda konfiguracja słów może służyć tworzeniu nowych, zaskakujących narracji. Dodatkowo pozwala na wyzwolenie się twórcy spod tyranii języka i otwiera go na grę chaosu i wyobraźni.
Powyższe opracowanie graficzne stara się podkreślić znaczenie cięcia. Ilustracje towarzyszące tekstowi przez niemal całą książkę, są w istocie kolażami fragmentów rysunków i fotografii. Wielokrotnie obrazy ingerują w skład tekstu, czyniąc go niemal niemożliwym do odczytania, co wybija z rytmu i prowokuje czytelnika skonfrontowanego z i tak trudną do przebrnięcia literaturą. Jednak obcowanie z twórczością Burroughsa wymaga cierpliwości i jeśli poświęci się książce odrobinę czasu, po przewróceniu strony objawi się przejrzysta kolumna tekstu. Ponieważ trudno doszukać się chronologii, czy ciągłości akcji w strukturze powieści, książka nie jest zamknięta w tradycyjnie pojmowaną oprawę; odkrywa swój nagi grzbiet, a całość wydrukowana jest na różnorodnym papierze.
Trudno rozdzielić twórczość od postaci Williama S. Burroughsa, dlatego jedynym rozpoznawalnym wizerunkiem pojawiającym się w książce jest właśnie podobizna jednego z najbardziej kontrowersyjnych pisarzy.
