PURIORIA is a world, where everything goes by its own rhythm. Individuals living there are side effects of previous civilization, which was highly developed technically and intellectually, similar to dystopian visions of the future, created by Aldous Huxley in The Brave New World and George Orwell in the Year 1984.

 

At one point living in that world started to be overwhelming and complicated for the citizens and everyone gone mad. To release the pressure they reached for very strong psychoactive drugs, which resulted in very brutal violence among the citizens and caused their total extinction. Only a few harmless creatures remained, which were a side effects unsuccessful genetic experiments. When all the toxic fumes have disappeared, totally exploited ground started to breathe again and so did the innocent beings.

 

As a result, new ecosystem and a new way of life have developed - without politics, television, religion, weapons and mass consumption. The creatures living there only need solar energy to stay alive. Usually, they do simple activities, such as running through the meadow, dancing in the rain, collecting flowers or sending letters to each other. Some of them have a very important role in this world. Everyone lives the moment, they do not worry about the past or future. They do not spend much time on thinking, planning or analysing what they have already done. Most of the time they spend on "feeling" and experiencing the emotions, and they do also feel anger, sadness or longing, because they experience all of the emotional states. They try to understand the negative feelings, not letting them take over control. That's why there is no aggression or violence in Purioria. Sometimes they go for long trip or do something spontaneous, but generally they spend their days together talking about life and existence. In the afternoons they watch the stars together or organise parties, where they are all dancing, singing and joking.

 

 

[PL:]  Oryginalny tekst:

 

PURIORIA to świat, w którym wszystko toczy się swoim naturalnym rytmem. Żyjące tam istoty to efekty uboczne wcześniejszej cywilizacji, bardzo wysoko rozwiniętej zarówno pod względem technologicznym, jak intelektualnym, przy- pominającej nieco cywilizacje z dystopijnych wizji przyszłości wykreowanych przez Aldousa Huxleya w Nowym wspaniałym świecie czy Georga Orwella w Roku 1984. 

W pewnym momencie życie w tym świecie stało się do tego stopnia przytłacza- jące i skomplikowane, że doszło do masowego szaleństwa. Aby dać upust buzu- jącym zmysłom, mieszkańcy Puriorii sięgnęli po bardzo mocne substancje psychoaktywne, a także uciekli się do najbrutalniejszej przemocy. Jedno i drugie spowodowało ich całkowitą zagładę. Przy życiu pozostały jedynie niew- inne istoty, które przeważnie były efektem nieudanych eksperymentów gene- tycznych. Kiedy opadły już wszystkie toksyczne opary nienawiści, wyeksploa- towana niemal do cna ziemia powoli zaczęła znów oddychać, a wraz z nią nieskalane nienawiścią stworzenia.  

Wykształcił się nowy ekosystem i nowe życie –  bez polityki, telewizji, religii, broni i masowej konsumpcji. Żyjące w tym świecie istoty zostały tak uwarun- kowane genetycznie, że do życia potrzebują jedynie energii słonecznej. Zazwy- czaj wykonują one codzienne, proste czynności, na przykład biegają po łące, tańczą w deszczu, zbierają kwiaty, piszą do siebie listy. Niektóre z nich odgrywa- ją szczególnie ważną rolę w tym świecie. Wszyscy żyją chwilą  obecną, nie istnieje dla nich przeszłość ani przyszłość.  Są zanurzeni w jednej wielkiej teraźniejszości. Niewiele czasu przeznaczają na myślenie, snucie daleko- siężnych planów czy analizowanie dotychczas przeżytych dni. Większość czasu spędzają na „czuciu”,  emocjonalnie przeżywają każdy dzień. Nie brakuje  w ich świecie także złości, smutku i tęsknoty,  bo doświadczają wszystkich możliwych stanów emocjonalnych. Próbują te negatywne uczucia zrozumieć, nie pozwala- ją im przejąć nad sobą kontroli – dlatego nie ma tam agresji ani przemocy. Zdarza się, że wyruszają w daleką podróż lub robią jakąś zaskakującą rzecz, ale najczęściej dni upływają im na wspólnych rozmowach o życiu. Wieczorami natomiast  razem patrzą w gwiazdy lub urządzają małe przyjęcia, wtedy tańczą, śpiewają i opowiadają sobie dowcipy...