Jedenastominutowe video podzielone na sześć części: preludiów przywołujących skojarzenie średniowiecznych spektakli teatralnych lub jak w muzyce krótkich utworów instrumentalnych pomiędzy psalmam, aby widz swobodnie śledził kolejne etapy opowieści. „Nie umrę nigdy" jest efemerycznym zapisem kilkudniowej akcji artystycznej, której rejestracja miała stać się metaforą relacji ja - świat, ja - świadomość. Obrazy te są subiektywnym odczuwaniem odniesień w kontaktach międzyludzkich i zobrazowaniem ludzkiego cyklu życia...
Inspiracje;Autorski performance: " Miejsca własne. Rytuały",wpływ surrealistycznych obrazów Davida Lyncha,film Sikorskiego "Czekamy na sygnał" ze ścieżką dźwiękową Brygady Kryzys.
Poniżej link do filmu:

http://www.youtube.com/watch?v=3LvqCQCKNTk&feature=em-upload_owner

strongly surrealistic-subjective-experience,  seeing through an integument

that isolated me from the world